บทที่ 752

แต่ว่าเธอไม่สนใจบาดแผลบนหน้าผากเลยแม้แต่น้อย รีบลุกพรวดขึ้นมา เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ มือไวตาไวคว้ามีดปอกผลไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง!

ในวินาทีที่คว้าด้ามมีดปอกผลไม้ได้ หนิงอวี่เหมียนคิดในใจ สำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว!

เธอมีอาวุธแล้ว!

ประจวบเหมาะพอดี เวินเอ๋อหว่านอยู่ข้างๆ พอดี เพิ่งวิ่งเข้...